Regie: Laurent Tirard | Duur: 98 minuten | Taal: Frans & Engels | Kijkwijzer: AL
Net als bioscoophit Intouchables (2011), zijn opvolger Samba (2014) en Bon Dieu! (2014) draait ook Un homme à la hauteur om de verschillen tussen mensen. En wat is er nou leuker dan daar heerlijk om te kunnen lachen?
Het eenvoudige plot draait om de liefde tussen Alexandre (Jean Dujardin) en Diane (Virginie Efira). Op een avond ontvangt Diane een telefoontje van Alexandre die haar mobieltje heeft gevonden. Het klikt meteen, maar wanneer ze elkaar de volgende dag in levenden lijve ontmoeten, stelt Diane geschrokken vast dat haar date qua lengte geen wolkenkrabber is.
Na het vlotte begin kan de film eigenlijk al niet meer stuk. Natuurlijk valt Diane voor de charmes van Alexandre. De architect heeft de looks, een hartverwarmende babbel en is volhardend. Toch is het spel van Dujardin (The Artist, 2011) relatief sober, dit op verzoek van regisseur Laurent Tirard. Efira’s rol is lastiger. Ten eerste omdat er ruis op de lijn zit tussen Diane en haar botte ex-man Bruno met wie ze een advocatenkantoor runt. Daarnaast steken zowel intimi als wildvreemden hun oordeel over Alexandre niet onder stoelen of banken. Vaak non-verbaal, maar des te pijnlijker. Het levert een paar scènes op waarin compassie en humor om voorrang strijden. Diane’s voorzichtige twijfels groeien zo uit tot een heus dilemma. Gelukkig is er nog haar assistente Coralie (een zalig bijrolletje van Stéphanie Papanian) die niet op haar mondje is gevallen.
Een bekoorlijke dwerg, een klassieke schoonheid op hakken en een kieskeurige buitenwacht vormen het fundament van Un homme à la hauteur. De vrolijke film, een remake van het Argentijnse Corazón de León (2013) is een modern sprookje over de mens en zijn (voor)oordelen. Tip: ook de making-of is erg leuk. Die biedt de kijker namelijk een fraaie blik achter de schermen. Of dacht u werkelijk dat Jean Dujardin een groeistoornis heeft?
