Regie: Jonathan Teplitzky | Duur: 116 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 16 jaar
The Railway Man vertelt het verhaal van de Schotse verbindingsofficier Eric Lomax (Colin Firth). In 1942 nemen de Japanners hem gevangen en moet hij werken aan de beruchte Birma-spoorlijn. Hij tekent een gedetailleerde kaart van deze spoorlijn en bouwt met zijn kompanen een geïmproviseerde radio. Beide items worden gevonden, waarop de Japanse militaire politie hem ondervraagt en hevig foltert. Hij overleeft de wreedheden en keert na de oorlog terug naar het Verenigd Koninkrijk. In 1980 ontmoet hij in de trein zijn toekomstige vrouw Patti (Nicole Kidman). Zijn ervaringen voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog tekende Lomax op in zijn autobiografie The Railway Man (1995).
Eric wordt nog altijd gekweld door zijn herinneringen aan de verschrikkingen. Maar erover praten doet hij niet, ook niet met Patti. Radeloos wendt ze zich tot Finlay (Stellan Skarsgård), een bevriende lotgenoot van Eric. Die toont haar een document waaruit blijkt dat Nagase, de tolk die Eric ooit afbeulde, nog in leven is. Het is de aanzet tot het beste gedeelte van de film waarin verbittering en berouw elkaar recht in het gelaat staren.
Colin Firth is weer ouderwets goed. Ook Nicole Kidman levert degelijk werk af, alhoewel het even wennen is haar in een bijrol te zien. Uitstekend zijn de acteerprestaties van de Hiroyuki Sanada (de oude Nagase) en Jeremy Irvine (de jonge Lomax).
Dagelijks berichten de media over talloze brandhaarden. Op het gevaar af immuun te worden voor menselijk leed. Sommige dingen zijn immers zo erg, zo vernederend en zo beschamend dat ze niet in taal uitgedrukt kunnen worden. De kunst om haat te transformeren tot vergeving is de essentie in The Railway Man. Een aangrijpend relaas over de waanzin van oorlog, steevast gevoed door leugens en indoctrinatie. Ga goed zitten voor deze indrukwekkende film waarin beul en slachtoffer na lange tijd vrede sluiten.
