Regie: Ridley Scott | Duur: 144 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 12 jaar
The Martian is gebaseerd op de gelijknamige succesroman van Andy Weir waarin de bemanning van de Ares 3-missie onderzoek doet op Mars naar de biologische geschiedenis van de planeet. Onder hen is astronaut Mark Watney (Matt Damon). Op een dag zijn ze genoodzaakt hun werkzaamheden abrupt te staken, omdat een hevige storm komt opzetten. De crew weet ternauwernood veilig weg te komen, op Mark na die wordt meegesleurd door rondvliegend puin.
In de tv-serie MacGyver (1985-1992) speelt Richard Dean Anderson de zeer inventieve ex-spion Angus MacGyver die wetenschappelijke kennis combineert met het gebruik van huis-tuin-en-keukenmateriaal. Nadat hij is bijgekomen, kruipt Watney, ingenieur en botanicus, in de huid van MacGyver: “I’m gonna have to science the shit out of this.” Hij moet ook wel. Zowel zijn collega’s als NASA denken namelijk dat hij dood is, en contact leggen met de aarde gaat niet. Bovendien is zijn voorraad voedsel, water en zuurstof beperkt.
In ruimtefilms zwaaien dood en verderf vaak de scepter. Gelukkig steunt The Martian op andere pijlers, alhoewel het plot een inkoppertje is. Want natuurlijk komt NASA erachter dat Watney nog leeft, waarop de knapste koppen in allerijl een gewaagde reddingsoperatie op touw zetten. Minpuntje is het hiermee gepaard gaande mediacircus; een gebruikelijk recept in redder-in-nood-natie Amerika. De climax van Watneys repatriëring is enerverend, maar het verhaal is vooral de moeite waard doordat Watney zijn hopeloze toestand met een passend medicijn bestrijdt: jezelf niet al te serieus nemen. De monologen van het marsmannetje getuigen dan ook van vindingrijkheid en (zelf)spot. Behalve smaakmaker Damon zien we Jessica Chastain in de prima rol van Melissa Lewis, de kordate gezagvoerder van het ruimteveer Hermes.
Met films als Alien (1979) en Blade Runner (1982) bewees regisseur Ridley Scott (1937) dat hij een vakman is. Critici menen echter dat hij dikwijls vorm boven inhoud laat prevaleren. Maar in The Martian winnen de karakters het juist van de opsmuk. Het resultaat is een wetenschappelijke puzzeltocht op hoog niveau die verrassend veel ruimte biedt voor de lach.
