Regie: Yorgos Lanthimos | Duur: 121 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 16 jaar
Dé manier om een film te beginnen? Kijk naar het fantasydrama The Fall uit 2006, dat opent met het tweede deel uit de zevende symfonie van Beethoven. In The Killing of a Sacred Deer kiest regisseur Yorgos Lanthimos voor een vergelijkbare ouverture: u hoort Stabat Mater D. 383 van Franz Schubert, en direct weet je dat je voor een tragedie bent vertrokken.
In The Killing of a Sacred Deer speelt Colin Farrell de charismatische hartchirurg Steven Murphy die met zijn vrouw Anna (Nicole Kidman) en hun twee kinderen (Kim en Bob) een zorgeloos bestaan leidt. Dat bestaan wordt echter in toenemende mate ontwricht door de 16-jarige Martin (Barry Keoghan) met wie Steven bevriend is.
Hij lijkt zo sympathiek, Martin. Steven legt hem aanvankelijk in de watten, maar wanneer de knul zich meer en meer aan hem opdringt, neemt zijn irritatie hand over hand toe. Uiteindelijk komt de aap uit de mouw: “It’s the only thing I can think of that’s close to justice”, zegt Martin op zeker moment tegen Anna, nadat Bob en Kim door mysterieuze verlammingsverschijnselen zijn geveld.
Keoghan is eng goed als splijtzwam van een keurig gezin. Door zijn licht voorovergebogen lichaamshouding, wazige oogopslag en lijzige stem heeft hij iets onpeilbaars. Als het eindelijk tot Steven doordringt dat Martin een vloek over hem heeft uitgesproken, resteert hem niets anders dan boete te doen voor zijn zonden. Een soort Russische roulette in gezinsverband volgt; typisch Lanthimos om voor zo’n absurd-komische apotheose te kiezen.
Behalve het acteerwerk is ook Lanthimos’ filmstijl bijzonder sterk. Merk vooral het camerawerk op. Frontale close-ups worden afgewisseld met die van zowel ‘onder de zeespiegel’ (kikvorsperspectief) als erboven (vogelperspectief). Ook zoomt de camera dikwijls tergend langzaam in en uit. En wat de muziek betreft: de veelal hoge en grillige akkoorden bezorgen je een uiterst unheimisch gevoel.
Er was eens een man die dagelijks over leven en dood beschikte, totdat Artemis hem genadeloos terugfloot. Artemis? Ja, want het virtuoze The Killing of a Sacred Deer volgt in hoofdlijnen het verhaal Iphigeneia in Aulis van de Griekse tragediedichter Euripides. Nooit van gehoord? Laat deze memorabele prent dan een aanleiding zijn om uw kennis van klassiekers op te vijzelen.
