Regie: Lee Toland Krieger | Duur: 112 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 9 jaar

Vroeg of laat de stap naar het hiernamaals maken is de enige zekerheid die het aardse bestaan biedt. Een uitzondering op de regel is Adaline Marie Bowman (Blake Lively) in The Age of Adaline, een schitterend liefdesdrama met een magisch randje.

Op een koude winteravond in 1935 overkomt Adaline iets zeer ongebruikelijks. Bij slecht weer raakt ze van de weg en komt ze in ijskoud water terecht. Kort nadat haar hart het heeft begeven, steekt Moeder Natuur de helpende hand toe: haar auto wordt door de bliksem getroffen waarna ze wonder boven wonder haar adem hervindt. Meer dan dat: vanaf dat moment is ze blijvend immuun voor de aftakeling door de tijd; nooit meer zal ze één dag ouder worden.

De vergankelijkheid, aorta des doods, die geen vat op je krijgt. Een zegen? Nee. Adaline’s unieke, wetenschappelijk onverklaarbare aandoening roept vragen en wantrouwen op. Om de vrijheid en veiligheid van zichzelf en haar dochter Flemming (Ellen Burstyn) te waarborgen, neemt ze zich voor om altijd onderweg te blijven, elk decennium van identiteit te wisselen en met geen woord te reppen over haar geheim. Bijna zestig jaar lang zweert Adaline trouw aan die belofte, totdat ze op Oudejaarsavond de aantrekkelijke Ellis Jones (Michiel Huisman) leert kennen.

In The Age of Adaline zien we een voortreffelijke Blake Lively als een schuwe schoonheid op de vlucht, en Michiel Huisman in de rol van adonis met een ijzeren vastberadenheid. Het duo geeft het getouwtrek tussen de twee tegenpolen (liefde en angst) op pakkende wijze gestalte. Het verhaal krijgt een onverwachte wending wanneer Adaline wordt voorgesteld aan Ellis’ vader William (Harrison Ford), die versteent bij haar aanblik. “Al die jaren heb je geleefd, maar had je geen leven”, vat William haar toestand treffend samen.

Tijd is een menselijk concept; een statisch fenomeen gestoeld op subjectiviteit. Liefde daarentegen heeft het eeuwige leven. Het bewijs levert regisseur Lee Toland Krieger met The Age of Adaline, een plaatje van een film waarin Adaline uiteindelijk zwicht voor ‘leve ‘t hiernumaals’.