Regie: Theodore Melfi | Duur: 102 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 12 jaar
Bill Murray (1950) speelde een luidruchtige spokenjager in Ghostbusters (1984), nukkige weerman in Groundhog Day (1993) en een verloren ziel in de sublieme film Lost in Translation (2003). De filmografie van de oude rot in het vak telt één Oscarnominatie (Lost in Translation) en ruim veertig andere film- en televisieprijzen. In St. Vincent is hij te bewonderen als cynische misantroop, een rol die de tweede helft van zijn carrière kenmerkt.
Enig levensgeluk valt niet te bespeuren bij Vincent MacKenna (Murray). Het humeur van de brompot wordt er niet beter op wanneer het huis naast hem wordt betrokken door alleenstaande moeder Maggie (Melissa McCarthy) en haar zoontje Oliver (Jaeden Lieberher). Maar omdat hij geen cent te makken heeft, biedt Vincent de werkende Maggie aan om op Oliver te passen. Het begin van een niet-alledaagse babysit waarin het jochie kennismaakt met de geneugten des levens.
Niet alle mensen zijn heilig en heiligen zijn ook maar mensen. Beide constateringen gelden voor Vincent, een haveloze hork met een goed hart die wordt ‘bijgestaan’ door een Russische prostituee (Naomi Watts in een leuke bijrol). Uit puur egoïsme werpt hij zich op als mentor van Oliver, een pienter baasje dat wel een lesje in weerbaarheid kan gebruiken.
Vincent en Oliver zijn uit het leven zijn gegrepen personages. Specifiek uit het leven van regisseur Theodore Melfi, want negen jaar geleden adopteerden hij en zijn vrouw hun nichtje nadat Melfi’s oudste broer was overleden. Vincent is gebaseerd op Paul Quinn, Melfi’s schoonvader die evenmin de makkelijkste was.
Contrasten zorgen voor het nodige vermaak in St. Vincent, een feelgoodmovie die duidelijk aan kracht wint wanneer Vincent in het ziekenhuis belandt en we Bill Murray op z’n best zien. Wees voorzichtig met oordelen; achter verwerpelijk gedrag gaat niet zelden menselijk drama schuil. Aldus de voornaamste levensles in Melfi’s film die de kijker een traan ontlokt wanneer de Vietnamveteraan door Oliver publiekelijk in het zonnetje wordt gezet. Immers, van uitreiken naar de ander is niemand ooit minder geworden.
