Regie: Steven Knight | Duur: 85 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: AL
Een huilende baby, een filmcriticus met een brok in zijn keel. Riemen vast voor het meesterwerkje Locke. Een roadmovie, maar dan wel een heel bijzondere. Vette actie, spetterend avontuur? Nee. Shots van weidse landschappen die gestreeld worden door avondrood? Ook niet. Wat dan wel? Niet schrikken: je komt de hele rit de auto niet uit. En buiten is het donker.
Ivan Locke (Tom Hardy) is ploegbaas bij een bouwonderneming in Birmingham. Hij is getrouwd met Katrina en heeft twee tienerzoons, Sean en Eddie. Echter, tijdens een onenightstand heeft hij zijn assistente Bethan zwanger gemaakt. Aan de vooravond van een historisch grote betonstorting die hij in goede banen moet leiden, knijpt hij ertussenuit om naar het Londense ziekenhuis te gaan waar Bethan elk moment kan bevallen van zijn kind.
Eén acteur, één locatie en een telefoon: met minimale middelen slaagt Steven Knight erin om een spannend drama te maken. Dat is te danken aan Knights pen en het geweldige acteerwerk van onder meer Hardy. Ivan heeft geblunderd, maar neemt zijn verantwoordelijkheid. Aarzelend, maar toch. En dus slaat hij bij het stoplicht niet linksaf, maar rechtsaf. Een beslissing met verstrekkende gevolgen. Vanuit zijn BMW, twee uur lang een soort nor op wielen, belt hij zich helemaal suf om tekst en uitleg te geven.
Met grote precisie geconstrueerde dialogen is het hart van een verhaal waar de vaart goed in zit. Hij moet voortdurend pendelen en peddelen, de snipverkouden Ivan. Hij breekt harten, oogst woede en ongeloof. Ivans baas Gareth (‘bastard’) en zijn collega Donal kunnen hem wel schieten op den duur. Ook Katrina en zijn zoons stelt hij teleur, en niet alleen doordat hij de wedstrijd van het jaar moet missen. Een wip uit medelijden, en het leven van Ivan is compleet aan diggelen. Tom Hardy is grandioos als een gewone vent in een emotionele rollercoaster die zijn waardigheid echter niet verliest.
Ook de stemacteurs verdienen een groot compliment. Elk geeft zijn of haar personage een gezicht, alsof ze fysiek aanwezig zijn. Razendknap. Ze spreken niet gewoon maar de tekst in, ze acteren echt. Zes dagen verbleven ze in een hotelkamer van waaruit ze elke avond live inbelden met een gsm of via een vaste lijn. Erg goed zijn de bijdragen van Andrew Scott als Donal (heerlijk typetje), Ruth Wilson (Katrina) en Olivia Colman (Bethan). En Tom Holland! Als Eddie is hij medeverantwoordelijk voor die brok in mijn keel.
Twee intense uren uit het leven van Ivan. Het ontroerende Locke is cinema in zijn essentie. Script en spel promoveren iets grauws als bellen vanuit de auto (dagelijkse kost voor een beetje asfaltvreter) tot een narratieve voltreffer. Met als dubbele kers op de taart de prachtige muziek van Dickon Hinchliffe en de bekwame montage van Justine Wright. Enjoy the ride.
