Regie: Jaco Van Dormael | Duur: 114 minuten | Taal: Frans | Kijkwijzer: 12 jaar
Bestaat God nou wel of niet? De verdomd originele film Le tout nouveau testament van de Brusselse cineast Jaco van Dormael geeft ondubbelzinnig antwoord: God bestaat wel degelijk, en hij woont in Brussel.
Jean-Claude hoeft niet lang na te denken wanneer hij verneemt dat zijn overlijden aanstaande is. Hij gooit zijn mobiel en aktekoffer weg en gaat lekker op een bankje in de zon zitten. God geeft hem vast toestemming, toch? Nee, want God is geen barmhartig opperwezen, maar een hufter die zuipt, rookt, vloekt en zijn vrouw en dochter Ea afschuwelijk behandelt. Een gruwel die vanachter een computer zijn verzameling speeltjes (de mensheid) laat lijden.
Maar na tien jaar onderdrukking komt Ea in opstand. Ze sluipt Gods naargeestige werkkamer binnen, hackt zijn computer en stuurt alle mensen op aarde hun sterfdata. Op advies van haar broer J.C. gaat ze vervolgens op zoek naar zes apostelen om een gloednieuw Testament over hen te schrijven.
Het schitterende sieraad Le tout nouveau testament doet denken aan de film Le fabuleux destin d’Amélie Poulain (2001) van Jean-Pierre Jeunet. Met de piepjonge Ea (Pili Groyne) in de rol van Amélie, een goede fee die wraak neemt op haar vader en mensen tot elkaar brengt. Geholpen door clochard Victor (Marco Lorenzini) geeft Ea tijdens haar missie blijk van magische eigenschappen. Dan komt God erachter dat zijn dochter de zaken heeft gesaboteerd. Hij gaat haar achterna, maar ondervindt aan den lijve wat voor puinhoop hij van de wereld heeft gemaakt.
Heel de cast imponeert in Le tout nouveau testament. Het meest Benoît Poelvoorde als een ongeschoren, in een foeilelijke kamerjas gestoken God die zijn haat botviert op zijn eigen creaties.
De Franse regisseur Jean-Luc Godard zei ooit: “De film is de meest religieuze van alle kunsten, omdat ze de mens voor de essentie van dingen plaatst en de ziel in het lichaam laat zien.” Welnu, Le tout nouveau testament raakt de essentie. Een fantasierijk plot, scherpzinnige dialogen, delicate humor en een poëtische cinematografie; het kan niet op in dit sprookje dat de kijker naar het beloofde land voert. Daar waar de kracht van schoonheid en de schoonheid van verbinding regeren. Luidt het ware evangelie niet dat God in élk levend wezen schuilt?