Regie: Todd Haynes | Duur: 118 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 12 jaar
Hoe vaak je hem ook ziet, telkens weer doet Carol je duizelen. Zalig duizelen. Keer je na de film weer terug op aarde, dan ruik je nog steeds Blanchetts parfum, blijf je als betoverd achter door Mara’s lach. En dan te weten dat Carol niet alleen Cate Blanchett en Rooney Mara is. Bij lange na niet zelfs. Zo spelen Sarah Paulson en Kyle Chandler eveneens voortreffelijk, is de muziek van Carter Burwell prachtig, lik je je vingers af bij Sandy Powells kostuumdesign en is het camerawerk van Edward Lachman een tien plus.
Carol is gebaseerd op de roman The Price of Salt van Amerikaans schrijfster Patricia Highsmith. De film speelt zich begin jaren 50 af in New York, rond Kerstmis. Therese Belivet (Mara) is een meisje van in de twintig dat in een warenhuis werkt. Daar maakt ze op een dag kennis met Carol Aird (Blanchett). Ze krijgen een verhouding, maar wanneer die aan het licht komt, neemt Carols echtgenoot Harge (Chandler) wraak door de voogdij over hun dochtertje aan te vechten.
Ze hebben nog geen woord met elkaar gewisseld, of het vuur tussen de twee vrouwen is al ontstoken: via de ogen, die een romance van zuiver porselein in gang zetten. Beiden wegen hun woorden op een goudschaaltje, hebben een expressie als fijn borduurwerk. Kijk hoe Therese met haast rituele precisie haar theekopje optilt. Hoe ze, nerveus als ze is tijdens de lunch met Carol, haar aankijkt en ongemakkelijk een sigaret rookt. Mara is fantastisch, Blanchett is niet te evenaren. Ze loopt niet maar schrijdt, ze kijkt niet maar slaat gade. Een godin zo krachtig en delicaat tegelijk dat ze eigenlijk niet thuishoort op deze planeet.
Carol, een ‘lesbian lovestory’ in het hol van de leeuw. De door mannen gerunde maatschappij is een significant motief in de film. En die druk is beide dames een molensteen om de nek. Hoe dichter ze elkaar emotioneel naderen, hoe gefrustreerder hun partners. Dus dan maar met z’n tweeën eropuit, is Carols voorstel aan Therese. Tijdens hun roadtrip, het mooiste gedeelte in de film, komt hun liefde tot volle wasdom. Totdat (een plotwending die je voelt aankomen) de naald opeens van de plaat gaat en hun wegen scheiden. Voorgoed?
Duizenden woorden zou ik kunnen wijden aan Carol, een kunststuk dat kennelijk niet als zodanig werd aangemerkt door Hollywood; de film won geen enkele Oscar. Terwijl Todd Haynes’ werk de perfectie voorbij is en er met gemak vijf had kunnen krijgen. Moeten krijgen. Daarom vijf pikzwarte Blik Op Film-sterren voor dit liefdesduet; een ‘Christmas carol’ van uitzonderlijke schoonheid.
