Regie: David F. Sandberg | Duur: 109 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: 16 jaar 

Camera

Annabelle: Creation speelt zich af voor de gebeurtenissen in de film Annabelle (2014), de spin-off van The Conjuring uit 2013 van James Wan. De prequel scoort aanzienlijk beter dan zijn nauwelijks om aan te gluren voorganger. Een wisseling van de wacht zou mede de oorzaak kunnen zijn: niet John R. Leonetti maar de Zweed David F. Sandberg is de regisseur van dienst.

Twaalf jaar na de tragische dood van hun dochtertje stellen een poppenmaker en zijn vrouw hun huis open voor een non en een aantal meisjes uit het plaatselijke weeshuis dat zijn deuren sluit. Al snel krijgen ze te maken met Annabelle, de bezeten creatie van de poppenmaker.

De film is nog geen vijf minuten oud, of de eerste hartverzakking is al een feit. Maar het echte gebibber begint als een van de meisjes Annabelle uit een kast bevrijdt. Tja, dan heb je de poppen aan het dansen. Deuren die vanzelf dichtslaan, piep- en kraakgeluiden, flikkerende lampen; het klassieke horrorrepertoire wordt weer kwistig aangeboord. Daarbij beweegt de camera lekker loom door het afgelegen boerenhuis, en zijn de kadrering en belichting feilloos.

Zeer goed is het optreden van Talitha Bateman als Janice, die vanwege polio slecht ter been is. Het brave kind valt buiten de groep, maar heeft in Linda (Lulu Wilson) een solidair maatje. De nieuwsgierige Janice is de eerste die onraad ruikt in het huis en op onderzoek gaat. Dat komt de jonge dame duur te staan, ondanks dat het overigens niet de pop zelf is die haar het leven zuur maakt. Wie dan wel de bron van alle terreur is? Nou, hadden de poppenmaker en zijn vrouw maar nooit hogere machten aangeroepen.

Met Annabelle: Creation, de vierde film in The Conjuring-reeks, bevestigt Sandberg dat zijn prima speelfilmdebuut Lights Out (2016) geen toevalstreffer was. Weliswaar is het aantal schrikeffecten op den duur niet meer te tellen en treedt hierdoor enige mate van verzadiging op, maar voor de rest is de film een hartig griezelhapje dat niet te versmaden is.