Regie: Andrew Haigh | Duur: 91 minuten | Taal: Engels | Kijkwijzer: AL
Wijsheid komt met de jaren. Maar niet in 45 Years, een Brits drama gebaseerd op het verhaal In Another Country van David Constantine.
Een paar dagen voor het 45-jarige huwelijksfeest van Geoff Mercer (Tom Courtenay) en zijn vrouw Kate (Charlotte Rampling) ontvangt Geoff een brief. Hierin staat dat het lichaam van zijn eerste geliefde (Katya) is gevonden in het ijs van een Zwitserse gletsjer waar ze begin jaren 60 vermist raakte. Het bericht brengt beiden uit balans. Geoff kan aan niets anders meer denken, waardoor Kate zich in toenemende mate afvraagt wat dit over hun huwelijk zegt.
Opmerkelijk genoeg schiet Kate meteen in de ‘onzekere-meisjes-modus’. Was Katya misschien knapper dan zij? Op zolder bladert ze door een oud plakboek en bekijkt ze dia’s. “Ik kan niet meer over haar praten”, zegt ze tegen Geoff de avond ervoor, na zijn bekentenis dat hij met Katya had willen trouwen. Het weerhoudt Geoff niet zijn duikvlucht in het verleden voort te zetten. Het aanstaande feest kan de verwarde egotripper ogenschijnlijk gestolen worden.
Geoff en Kate zijn eilandjes; wezenlijk contact hebben ze niet, een paar momenten uitgezonderd. De brief had een relationele verdieping in gang kunnen zetten, maar helaas vervallen de oudjes in puberaal gedrag. Feitelijk claimt Kate het alleenrecht op de liefde en voelt Geoff zich bijna schuldig om zijn gereanimeerde gevoelens voor Katya. Toch vertoont zijn personage nog iets van dynamiek. Zo zet hij op de feestdag Kate in de bloemetjes, iets wat zijn gekwetste wederhelft niet kan opbrengen.
Een uitgeblust huwelijk, oké, maar het is toch nooit te laat om de degens te kruisen? Het komt er niet van in dit flauwe karakterportret. Het oervlakke scenario vraagt niets bijzonders van beide acteurs; de Oscarnominatie voor Charlotte Rampling is naar mijn mening een raadsel. 45 Years is een even traag als grauw verhaal waarbij je moeiteloos indut.
